ΑΚΟΥΣΑΤΕ! ΑΚΟΥΣΑΤΕ!


Τα νέα μας:

ΣΑΒΒΑΤΟ, 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Το ιστολόγιο έχει ολοκληρώσει τον κύκλο λειτουργίας του και που κράτησε από το Σεπτέμβριο του 2013 ως τον Ιούνιο του 2014.
ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014....

Μια ακόμη σχολική χρονιά ξεκίνησε. Μα αυτή τη φορά δεν είμαστε μαζί. Μια άλλη δασκάλα, η αγαπητή κ. Βάσω, είναι η δασκάλα της τάξης σας. Κι εκείνη θα σας λέει τι και τι έχετε να διαβάσετε στο σπίτι. Από μένα πολλές ευχές σε όλους σας για ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ!!!!!!!!

24 Δεκ 2013

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Στιγμές από την τελευταία μέρα των "μαθημάτων" για το 2013:


Καλήν εσπέραν άρχοντες! 


Μαμάδες, μπαμπάδες και αδερφάκια

συμμετέχοντας ψυχή τε και σώματι στην εκδήλωση! 


Ρούντολφ το ελαφάκι... 



Χρόνια Πολλά! 

Καλή Χρονιά!




συνέχεια με παράσταση Καραγκιόζη

"Ο Καραγκιόζης και τα Καλικαντζαράκια"!



Ραντεβού στις 8 Ιανουαρίου 2014!

Ως τότε να περνάτε όλοι καλά 

με υγεία και αγάπη!!! 

17 Δεκ 2013

Ζ, ζ όπως λέμε ζίνιες!

ΖΙΝΙΕΣ



Ζίνιες από τον κήπο της Μαριορής. 

Ζίνιες άσπρες, ζίνιες ροζ, κόκκινες, πορτοκαλί. 

Ζίνιες αμέτρητες! 

Κι όλες με κίτρινα μικρά ανθάκια στη μέση:


Πο πο! έλεγε ο Καροτένιος: 

"Με ζάλισαν τόσες πολλές ζίνιες!"


________________________________

Διάβασε και άλλες μικρές ιστορίες της Μαριορής και του Καροτένιου (για να εξασκηθείς στην ανάγνωση) στο φόρουμ της τάξης:

http://sxoleio.foruminute.com/t39-topic

Είναι όλες γραμμένες με γραμματάκια που έχεις κιόλας διδαχτεί!

Μπορείς έτσι να μάθεις να γράφεις κι εσύ τις δικές σου μικρές ιστορίες. Θα χρειαστείς ένα τετράδιο, ένα Ημερολόγιο. Φρόντισε να είναι όμορφο και να αντέξει για πολλά χρόνια! Γιατί κάποτε, όταν μεγαλώσεις, θα το διαβάζεις και θα καμαρώνεις για τις πρώτες ιστορίες που έγραψες.

Στο ημερολόγιο μπορείς να κολλήσεις φωτογραφίες, κάρτες, αυτοκόλλητα, να φτιάξεις δικές σου ζωγραφιές.

Μπορείς επίσης να ζητήσεις από τους γονείς σου, τους παππούδες σου, τα μεγαλύτερα αδερφάκια σου και τους φίλους σου, να σου γράψουν κάτι στο ημερολόγιό σου.

Μια καλή ιδέα για να ξεκινήσεις ημερολόγιο είναι να γράψεις τι έκανες σήμερα. Ποιο γράμμα έμαθες στο σχολείο. Ποιες λεξούλες αρχίζουν από το γράμμα αυτό. Ή τι φαγητό έφτιαξε η μαμά, τι παιχνίδια έπαιξες, τα ονόματα των φίλων σου και πολλά άλλα.

Όπου δυσκολευτείς στο γράψιμο, ζήτα τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά.

Και να θυμάσαι: Δεν έχει σημασία η ορθογραφία αλλά να διαβάζεται σωστά η ιστορία που θα γράψεις. Να είναι δηλαδή σωστή στο άκουσμα, αφού ορθογραφία δεν έχεις ακόμη μάθει... Να το θυμίζεις αυτό και στους γονείς σου, πως στις πρώτες αυτές ιστορίες δε μας ενδιαφέρει η ορθογραφία! Γίνεται για εξάσκηση στη γραφή και θέλουμε να καλλιεργήσουμε την  αγάπη στο γράψιμο. Έτσι η κυρα - σβηστήρα να μείνει στην κασετίνα και μόνο το μολύβι να πιάσει δουλειά!

Δε μας ενδιαφέρει επίσης να γράψουμε πολλά. Ας γράψουμε έστω και μία προτασούλα την ημέρα. Πρώτα τη λέμε φωναχτά στη μαμά ή στον μπαμπά και μετά ξεκινάμε να τη γράψουμε.

Τις προτασούλες τις κάνουμε ή τελείως μόνοι μας ή σχολιάζοντας μια φωτογραφία ή απαντώντας σε ερωτήσεις των μεγάλων (προφορικές ή και γραπτές μέσα στο ημερολόγιο οι ερωτήσεις) Πχ

- Ποιο γράμμα μάθατε  σήμερα στο σχολείο;

- Σήμερα μάθαμε  το Ζ,ζ. 

- Ποιο λουλούδι αρχίζει από ζ;

- Ζίνια.

- Πες ένα όνομα από Ζ.

- Ζέτα.

- Τι είναι γλυκό, άσπρο και αρχίζει από ζ;

- Ζάχαρη! 

Έτσι θα μάθεις σιγά σιγά και να εκφράζεσαι αλλά και να επικοινωνείς με τους άλλους και με γραπτό λόγο. Όπως έμαθες πριν από μερικά χρόνια να μιλάς προφορικά την ελληνική γλώσσα.




10 Δεκ 2013

Χ, χ όπως λέμε Χρόνια Πολλά!

Χ όπως λέμε Χριστούλης και Χριστούγεννα. Και ποιο ήταν αυτό το μικρό παιδί...



Το μικρό παιδί
Ποιο νά 'ναι αυτό το μικρό παιδί
που η Παναγιά κρατάει
το νανουρίζει το τραγουδεί
και τρυφερά το κοιτάει.

Είναι ο μικρός Χριστός
που ήρθε ανάμεσά μας.
Αγάπη είναι και φως
κι ελπίδα στην καρδιά μας.

Ποιο νά 'ναι αυτό το μικρό παιδί
που οι Μάγοι δώρα φέρνουν.
Χρυσό, λιβάνι, μυρτιάς κλαδί
και τα ουράνια γέρνουν.

Ποιο νά 'ναι αυτό το μικρό παιδί
που ήρθε ανάμεσά μας.
Χαράς εσήμανε γιορτή
στον ουρανό ένα αστέρι.
περιστέρι φτερούγισε μ' άσπρα φτερά.

What child is this
Ohh, oh, ohh, oh, ohh, oh
Ohh, oh, ohh, woo, woo

What child is this
Who laid to rest
On Marys lap is sleeping?

Oh, whom angels greet
With anthems sweet
While the good shepherds
Watch our keeping
Mmm

So bring Him incense, gold and myrrh,
Come peasant, king to own Him
The King of kings salvation brings,
Let loving hearts enthrone Him
Ohh

This, this is Christ the King,
Whom shepherds guard and Angels sing;
Haste, haste, to bring Him laud,
The Babe, the Son of Mary.

For raise, for raise this song on high
His mother sings her lullaby
Oh joyful, joyful Christ is born
The Babe, the Son of Mary (Mary)

What child is this
What child is this (what child is this yeah)
This, this is Christ the king
Whom shepherds guard and Angels sing
Haste, haste to bring him more
The Babe (oh the Babe) and the Son (and the Son) of Mary (of Mary, Mary, Mary)

_________________________

Δείτε  το επόμενο βίντεο με δραματοποιημένη την ιστορία της γέννησης και μουσική υπόκρουση το υπέροχο αυτό τραγούδι:


Μπορείτε  να ακούσετε και την ορχηστρική εκτέλεση στο επόμενο βίντεο και να σιγοτραγουδήσετε το "Μικρό παιδί" στα ελληνικά:




8 Δεκ 2013

Οι σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς (έρευνα)

"Οι σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς" είναι ο τίτλος μιας έρευνας που έγινε στα 1995 στην Κύπρο και στα πλαίσια προγράμματος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Με αφορμή τις αποφάσεις του Ο.Η.Ε για το Διεθνές Έτος Οικογένειας , η έρευνα αυτή εξέτασε την επικοινωνία των δασκάλων με τους γονείς και το κοινωνικό - ψυχολογικό κλίμα που αναπτύσσεται μεταξύ τους κατά τη συνεργασία Σχολείου - Οικογένειας.

Βασικός σκοπός της έρευνας ήταν να σκιαγραφήσει τις σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς . Ως δευτερεύοντες στόχους έθεσε αφενός τη συσχέτιση των ατομικών - δημογραφικών χαρακτηριστικών - βαθμού επαγγελματικής ικανοποίησης του δασκάλου με τη στάση και τη συμπεριφορά του προς τους γονείς και αφετέρου την καταγραφή των πηγών από τις οποίες αντλούν γνώσεις οι εκπαιδευτικοί για το χειρισμό θεμάτων συνεργασίας με την οικογένεια .

Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 260 δάσκαλοι , οι οποίοι το Φεβρουάριο - Μάρτιο του 1995 υπηρετούσαν σε Δημοτικά Σχολεία της Επαρχίας Λευκωσίας στην Κύπρο . Η επιλογή τους έγινε με τη μέθοδο της τυχαίας επιλογής και ως δειγματοληπτική μονάδα χρησιμοποιήθηκε η σχολική μονάδα στην οποία υπηρετούσαν ( αστική - ημιαστική - αγροτική ) .

Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη συμπλήρωση γραπτού ερωτηματολογίου και η επεξεργασία τους πραγματοποιήθηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου με τη στατιστική διαδικασία SPSS . Κατά την ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκαν τόσο μέθοδοι της Περιγραφικής Στατιστικής όσο και της Επαγωγικής ( t-test & ανάλυση διασποράς ) . Ως ανεξάρτητες μεταβλητές εξετάστηκαν η ηλικία , το φύλο , οι τίτλοι σπουδών , τα χρόνια και ο τόπος υπηρεσίας του εκπαιδευτικού και ως παρεμβαλλόμενες ο βαθμός επαγγελματικής του ικανοποίησης και οι πηγές από τις οποίες αντλεί γνώσεις προκειμένου να χειριστεί ζητήματα συνεργασίας με τους γονείς .

Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής έδειξαν ότι η πλειοψηφία των δασκάλων συνεργάζεται με τους γονείς χωρίς όμως να υπάρχει μεταξύ τους αποτελεσματική επικοινωνία και χωρίς το κλίμα των σχέσεών τους να ευνοεί την περαιτέρω σύνδεση του σχολείου με την οικογένεια . Κύρια γνωρίσματα της συνεργασίας τους είναι οι ατομικές συναντήσεις δασκάλου - γονέων στο σχολείο , σε χρόνο που καθορίζεται από το σχολικό πρόγραμμα , η αλληλοενημέρωση για την επίδοση και τη συμπεριφορά του μαθητή , η παροχή οδηγιών εκ μέρους του δασκάλου και η υποβολή διευκρινιστικών ερωτήσεων εκ μέρους των γονέων . Χαρακτηριστικό της συνεργασίας τους είναι η αναζωογόνησή της όταν ο μαθητής παρουσιάζει προβλήματα και η εξασθένισή της όταν το παιδί "πηγαίνει καλά" στο σχολείο .

Η έρευνα κατέγραψε ως θετικά στοιχεία στις σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς τον υψηλό βαθμό συνεργασίας που δηλώνουν οι δάσκαλοι ( αριθμητικός μέσος όρος: 3,89 , με κλίμακα από το 1=ελάχιστο έως το 5=μέγιστο ) ,την επιδίωξη βελτίωσης του έργου του σχολείου και εκπλήρωσης του καθήκοντος προς τους γονείς , τη συχνή ενημέρωση των γονιών ( Μ.Ο. : 4,01 ) και την προθυμία του δασκάλου για βοήθεια προς την οικογένεια ( Μ.Ο. : 4,25 ) .

Αρνητικά στοιχεία που εντοπίστηκαν στη στάση των δασκάλων είναι : Η άρνηση τους για συμπαράσταση εκ μέρους των γονιών , η μη αναγνώριση του δικαιώματος που ο Ο.Η.Ε. έχει παραχωρήσει στους γονείς - για προτεραιότητα στην επιλογή του είδους εκπαίδευσης που θα δώσουν στα παιδιά τους - η απόρριψη της διεύρυνσης της συμμετοχής των γονιών ακόμη και σε τομείς που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας . Τη στάση αυτή συνοδεύει η άρνηση του ενός στους δύο δασκάλους να συναντήσουν τους γονείς όταν εκείνοι το ζητήσουν , η έλλειψη ειλικρίνειας κατά την ενημέρωση των γονιών , η παθητικότητα στην επιδίωξη της συνεργασίας .

Παράλληλα διαπιστώθηκε αναποτελεσματική επικοινωνία ως προς τους τρόπους συνάντησης και ενημέρωσης ( αποφυγή ομαδικών συγκεντρώσεων και επισκέψεων του δασκάλου στο σπίτι του μαθητή , μη πρόσκληση των γονιών να παρακολουθήσουν τη ζωή της τάξης , απουσία του παιδιού από το πεδίο συνεργασίας ), τη συχνότητα και το περιεχόμενο των πληροφοριών που ζητά ο δάσκαλος από τους γονείς , την εκπαίδευση των γονιών (μη πραγματοποίηση ομιλιών ) , τη συμμετοχή των γονιών στη ζωή του σχολείου και την αξιοποίηση των ιδεών τους για βελτίωση του έργου του .

Υπογραμμίζεται ως ιδιαίτερα ανησυχητικό γεγονός ο χαμηλός βαθμός συνεργασίας για την προώθηση των στόχων του "Δεν Ξεχνώ" ( Μ.Ο. : 3,45 , κλίμακα 1=σχεδόν ποτέ , 5=πολύ συχνά ) και οι στατιστικώς σημαντικές διαφορές που χαρακτηρίζουν σ`αυτόν τον τομέα τους παλαιούς σε σχέση με τους νέους δασκάλους ( Μ.Ο. : 4,04 έναντι 2.94 ) .

Επισημαίνονται επίσης οι στατιστικώς σημαντικές διαφορές που διαπιστώθηκαν ως προς τον τόπο υπηρεσίας : Η συνεργασία γονιών - δασκάλων στις ημιαστικές περιοχές είναι πολύ χαμηλότερη απ`ότι στην πόλη και στο χωριό . Επιπρόσθετα τονίζεται πως τις ημιαστικές περιοχές της έρευνας αποτελούσαν κυρίως προσφυγικοί συνοικισμοί . Τα στοιχεία αυτά , σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα ευρήματα της έρευνας , οδήγησαν στο συμπέρασμα πως τα ατομικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά του δασκάλου επηρεάζουν καθοριστικά τη στάση και τη συμπεριφορά του προς τους γονείς . Ιδιαίτερη επίδραση διαπιστώθηκε ότι ασκούν η "Ηλικία" και τα "Χρόνια Υπηρεσίας" αφενός , ως παράγοντες που σχετίζονται με την εμπειρία του δασκάλου, και ο βαθμός επαγγελματικής ικανοποίησης αφετέρου . Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας , οι μεγάλοι σε ηλικία δάσκαλοι συνεργάζονται αποτελεσματικότερα με την οικογένεια ενώ οι νέοι συναντούν πολλά προβλήματα στις σχέσεις τους με τους γονείς . Ως βασική αιτία αυτών των διαφοροποιήσεων εντοπίστηκε η ελλιπής παιδαγωγική κατάρτιση του δασκάλου σε θέματα συνεργασίας ( οι εκπαιδευτικοί δήλωσαν ότι αντλούν γνώσεις κυρίως από την εμπειρία τους ) αλλά και η επαγγελματική ικανοποίηση που χαρακτηρίζει σε μεγαλύτερο βαθμό τους δασκάλους με πολλά χρόνια υπηρεσίας .

Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει η αδήριτη αναγκαιότητα ριζικών αλλαγών στο χώρο της εκπαίδευσης , ικανών να προωθήσουν τη συνεργασία του σχολείου με την οικογένεια . Την άποψη αυτή συνεπικουρεί το επίσημα διαπιστωμένο υψηλό ποσοστό σχολικής αποτυχίας στο Κυπριακό Εκπαιδευτικό Σύστημα και παράλληλα τα πορίσματα πλήθους ερευνών , τόσο στην Κύπρο όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο , πως η συνεργασία με τους γονείς αποτελεί βασικό γνώρισμα του αποτελεσματικού σχολείου . Στα πλαίσια αυτά ο εκδημοκρατισμός της εκπαίδευσης και η βελτίωση των όρων εργασίας του εκπαιδευτικού θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ . Η παρούσα έρευνα κρίνει επίσης σκόπιμο να εισηγηθεί αφενός περαιτέρω διερεύνηση του θέματος και αφετέρου :

Θεσμοθέτηση της συνεργασίας δασκάλου - γονέων . Διευκόλυνση των εργαζόμενων γονιών για συμμετοχή στην εκπαίδευση των παιδιών τους . Αναγνώριση από την Πολιτεία της σημασίας του ρόλου του δασκάλου ως συνεργάτη των γονιών και παράλληλη λήψη μέτρων για την κατά το δυνατόν καλύτερη άσκησή του . Επιστημονική καθοδήγηση και ενημέρωση των δασκάλων σε θέματα συνεργασίας σχολείου - οικογένειας , ιδιαίτερα των νέων σε ηλικία Υποστήριξη της συνεργασίας από ομάδες ειδικών ( ψυχολόγων , κοινωνικών λειτουργών κ.α. ).

____________________________

Στη συνέχεια δημοσιεύουμε επιλεκτικά κάποια αποσπάσματα από την έκθεση της έρευνας και που θεωρούμε ότι θα φανούν χρήσιμα για όσους διαβάζουν το ιστολόγιό μας, καθώς τόσο το θέμα των σχέσεων των δασκάλων με τους γονείς όσο και γενικότερα οι σχέσεις αποτελούν ένα από τα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν το χώρο της εκπαίδευσης αλλά και την ευρύτερη σχολική κοινότητα:

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Το 1994 εορτάστηκε παγκόσμια ως Διεθνές ΄Ετος για την Οικογένεια. Σε σχετική απόφαση των Ηνωμένων Εθνών αναφέρεται πως επειδή η οικογένεια αποτελεί τη βασική μονάδα κοινωνίας της αξίζει ξεχωριστή προσοχή για κάθε δυνατή προστασία και βοήθεια , για να μπορέσει να ανταποκριθεί πλήρως στις κοινωνικές της υποχρεώσεις , σύμφωνα με τις διάφορες διακηρύξεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα . Η απόφαση αυτή αφορά άμεσα την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς αφού : "Οικογένεια και σχολείο θεωρούνται και είναι οι δύο πιο σημαντικοί παράγοντες αγωγής , οι οποίοι δεν ενεργούν μόνο ανεξάρτητα αλλά και σε στενή αλληλεξάρτηση μεταξύ τους ." ( Μπέλλας , 1985 : 165 ) Η κρίση του θεσμού της οικογένειας έχει προεκτάσεις στην όλη σχολική συμπεριφορά του παιδιού στο σχολείο, αναφέρει ο Ξηροτύρης ( 1975 ) .

Η μείωση της σημασίας και των δικαιωμάτων της οικογένειας αποδίδεται στην αντίστοιχη επέκταση της εξουσίας του κράτους , ιδιαίτερα δε στον τομέα της ανατροφής των παιδιών. Ο Piaget ( 1979 : 64) τονίζει πως : " Η απόλυτη εξουσία των πρεσβυτέρων της φυλής , έπειτα του pater familias και τέλος των γονέων στους πρόσφατους χρόνους περιορίστηκε όλο και περισσότερο από την εκπαιδευτική νομοθεσία, η οποία δεν απέβαινε πάντοτε σε όφελος του παιδιού ." Οι απόψεις αυτές υποστηρίζονται και από τον Gerzon : "Στις σύγχρονες τεχνολογικές κοινωνίες η έσχατη καταπίεση που δέχεται το άτομο από την κρατική εξουσία είναι η δημιουργία του "τεχνικού γονιού " που μόνο περιθωριακά είναι υπεύθυνος για την ανάπτυξη του παιδιού του . Σαν εργολάβος , με πολλούς υποεργολάβους μεταβιβάζει εξουσία και έλεγχο σε άλλους ειδικούς που εμπλέκονται στη διαδικασία αυτή. Οι μαιευτήρες φροντίζουν για τη γέννησή του , οι παιδίατροι για τις νόσους και τη θεραπεία του , οι δάσκαλοι για τη μόρφωσή του ... και οι ψυχίατροι , αν χρειάζεται , για τα αισθήματα που του δημιουργούνται ενδιάμεσα ." ( Π. ΤΕΡΛΕΞΗΣ , 1975 : 207 )

΄Οσο κι αν είναι εμφανές το στοιχείο της υπερβολής σ` αυτές τις δηλώσεις - σίγουρα κανείς δε θεωρεί καταπίεση τη θεραπεία των παιδιών από τον παιδίατρο - αξίζει όμως να μας προβληματίσει το σημείο που αναφέρεται στους δασκάλους , αφού η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφέρει στο άρθρο 26 , παράγραφος 3 , τα ακόλουθα : "Οι γονείς έχουν κατά προτεραιότητα το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της εκπαίδευσης που θα δώσουν στα παιδιά τους ."

Στην κατεύθυνση αυτή κρίνεται σκόπιμο να ερευνηθεί η πραγματική σημερινή κατάσταση των σχέσεων του εκπαιδευτικού συστήματος με τους γονείς , την ώρα που τα φώτα της γιορτής για το Διεθνές ΄Ετος Οικογένειας χαμηλώνουν και να διαπιστωθεί αν οι σχετικές αποφάσεις του Ο.Η.Ε. βρίσκονται υπό υλοποίηση ή αν αντίθετα αληθεύουν οι ισχυρισμοί του Gerzon για τους "τεχνικούς γονιούς ". Λαμβάνοντας υπόψη πως η έκταση του θέματος καθιστά αδύνατη τη συνολική του προσέγγιση , η παρούσα έρευνα θα περιοριστεί στην εξέταση των σχέσεων των δασκάλων με τους γονείς των μαθητών τους . Η επιλογή αυτή στηρίζεται στην άποψη πως η επικοινωνία του δασκάλου με τους γονείς αποτελεί το θεμέλιο της σύνδεσης του σχολείου με το σπίτι και κατά προέκταση της συνεργασίας του εκπαιδευτικού συστήματος με την οικογένεια .

Η οριοθέτηση του πεδίου έρευνας με αφετηρία τις αποφάσεις του Ο.Η.Ε. αποβλέπει όχι μόνο στην ενίσχυση του οικογενειακού θεσμού αλλά και στη βελτίωση του έργου της αγωγής ,αφού η συνεργασία του σχολείου με τους γονείς αποτελεί γνώρισμα του αποτελεσματικού σχολείου , σύμφωνα με τα πορίσματα σχετικών ερευνών ( Διονυσίου , 1992 ). Σημαντικό όμως μειονέκτημα των έως τώρα ερευνητικών δεδομένων αποτελεί η ελλιπής καταγραφή αυτών των σχέσεων , κενό που αισιοδοξεί να καλύψει η παρούσα έρευνα , εστιάζοντας την προσοχή της στο πως και πόσο αυτές οι σχέσεις βιώνονται , επιδιώκονται , καλλιεργούνται , ενδυναμώνονται και αξιοποιούνται μέσα στη ζωντανή σχολική πραγματικότητα από τους πρωτεργάτες των επάλξεων της πρώτης γραμμής της παιδείας , τους εκπαιδευτικούς της Δημοτικής Εκπαίδευσης .

Στα πλαίσια αυτά η παρούσα έρευνα επιδιώκει να διακριβώσει αν υπάρχει αποτελεσματική επικοινωνία του δασκάλου με την οικογένεια και ευνοϊκό κλίμα για την αναβάθμιση του ρόλου των γονιών στην εκπαίδευση των παιδιών τους.

Κρίθηκε επίσης σκόπιμο να αναζητηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν τη στάση και τη συμπεριφορά των δασκάλων απέναντι στους γονείς ώστε η έρευνα να μην περιοριστεί στην απλή καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης , αλλά να καταλήξει σε εποικοδομητικές προτάσεις βελτίωσής της.

2. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Βασικός σκοπός της έρευνας είναι να περιγράψει τις σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς των μαθητών τους έτσι όπως αυτές διαδραματίζονται μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας του σχολείου με την οικογένεια. Επιπρόσθετα και ως δευτερεύουσας σημασίας στόχο θέτει τη συσχέτιση των σχέσεων των δασκάλων με τα ατομικά και δημογραφικά τους χαρακτηριστικά καθώς και με το βαθμό ικανοποίησης από το επάγγελμά τους. Η έρευνα θα καταγράψει επίσης ως παρεμβαλλόμενες μεταβλητές τις πηγές γνώσης συνεργατικών μεθόδων των δασκάλων , ώστε να διευκολυνθεί η εξαγωγή συμπερασμάτων . Αναλυτικότερα οι σκοποί της έρευνας είναι :

1. Να σκιαγραφήσει τις σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς και συγκεκριμένα τις επικοινωνιακές διαδικασίες ανάμεσά τους και το κλίμα ( κοινωνικό - ψυχολογικό ) που τις διέπει .

2. Να συσχετίσει τη στάση και τη συμπεριφορά των δασκάλων στο ζήτημα της συνεργασίας σχολείου - οικογένειας με τα ακόλουθα ατομικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά τους : Ηλικία , φύλο , τίτλους σπουδών , χρόνια και τόπο υπηρεσίας καθώς και με το βαθμό ικανοποίησης που δηλώνουν από το επάγγελμά τους .

3. Να διερευνήσει από πού αντλούν οι δάσκαλοι γνώσεις για το χειρισμό θεμάτων συνεργασίας με τους γονείς ( παιδαγωγική κατάρτιση , εμπειρία , γνώμες και συμβουλές τρίτων )

_____________________________________

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

[...]

1. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ " ΣΧΕΣΕΙΣ "

Στα ελληνικά η λέξη "σχέση " ετυμολογείται από το ρήμα έχω και ιδιαίτερα από το απαρέμφατο του αορίστου β΄ έσχον .

Στον Αριστοτέλη η λέξη " σχέση " αναφέρεται ως μία από τις κατηγορίες του , δηλώνοντας το προς τι .

Σύμφωνα με τον Lalande ( 1962 ) η " σχέση " τονίζει την αναφορικότητα προς κάτι , εκφράζοντας την προϋπαρξη ενός δεσμού που λογικοποιείται .

Στις ανθρώπινες σχέσεις ο όρος χρησιμοποιείται με την έννοια της αναφορικότητας , της συνάφειας , της κοινωνίας του ανθρώπου προς κάποιο αντικείμενο , άβιο , έμβιο , το συνάνθρωπο , το Θεό , ακόμη και προς τον ίδιο τον εαυτό του . ( Μαρκαντώνης , 1975 )

Σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο ( έννοια του όρου ) Ο Κοσμόπουλος ( 1990 ) παρατηρεί πως ο όρος "σχέση" ανθρώπου προς άνθρωπο ερμηνεύεται τόσο ως κατηγορία του "είναι" ( επιθυμία μίμησης-ταύτισης) όσο και ως κατηγορία του "έχειν" ( επιθυμία κατοχής του άλλου ) . Η άποψη αυτή , παραπέμπει στις θεωρίες του περσοναλισμού, σύμφωνα με τις οποίες το ανθρώπινο ον προσέρχεται στη σχέση με το συνάνθρωπο ανάλογα με το βαθμό ωριμότητας της προσωπικότητάς του . Απαραίτητη προϋπόθεση , τονίζει ο Μαραθεύτης ( 1986 ) , για να μπορέσει το άτομο να δημιουργήσει ισότιμες σχέσεις με τον Άλλο , σχέσεις δηλαδή αμοιβαιότητας ΕΓΩ - ΣΥ , είναι να αποκτήσει ένα σταθερό αίσθημα για τη δική του υπόσταση . Ταυτόχρονα η αμοιβαιότητα στη σχέση με το συνάνθρωπο συντελεί στην ολοκλήρωση του ανθρώπου σε πρόσωπο (αυτοπραγμάτωση). Στις διαπροσωπικές σχέσεις , σημειώνει ο Μπαλάσκας (1989 ) , είναι δυνατή η πραγμάτωση της προσωπικής ύπαρξης , δηλαδή η ολοκλήρωση του "εγώ" με τη συγχώνευσή του στο "εμείς" . Τις απόψεις αυτές συνεπικουρεί η θεωρία του Maslow ( 1962 ) , σύμφωνα με την οποία η αυτοπραγμάτωση , άρα και οι αμοιβαίες σχέσεις προς τους άλλους , προϋποθέτουν την ικανοποίηση όλων των άλλων αναγκών του ατόμου , ερμηνεία που αποδέχεται και η αναπτυξιακή θεωρία του Erikson ( Πασσάκος , 1979 ) .

Οδηγούμαστε , λοιπόν , στο συμπέρασμα πως η έννοια του όρου "σχέση ανθρώπου προς άνθρωπο" επιδέχεται διαφορετική ερμηνεία ανάλογα με το βαθμό ωριμότητας και ικανοποίησης που χαρακτηρίζει τους μετέχοντες κι επομένως εξαρτάται αφενός από τα ατομικά τους χαρακτηριστικά και αφετέρου από τις συνθήκες του περιβάλλοντος εντός του οποίου διαβιούν .

2. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ζώο κοινωνικό . Κύρια πηγή της ευτυχίας του ήταν ανέκαθεν οι σχέσεις του προς άλλα πρόσωπα, δηλαδή η ψυχική του επικοινωνία με τον άλλο. ( Μαραθεύτης , 1986 ) Στον αιώνα μας όμως το ενδιαφέρον για τις διανθρώπινες σχέσεις σημείωσε έξαρση ως αποτέλεσμα των πρόσφατων κοινωνικο - ιστορικών εξελίξεων και των επιστημονικών ανακαλύψεων :

1. Η αστικοποίηση των πληθυσμών οδήγησε τον άνθρωπο σε νέες συνθήκες που απαιτούσαν αυξημένη συνεργατική διάθεση ( Τσουρέκης , 1981 )

2. Η θεωρία του Freud κίνησε το ενδιαφέρον για τη μελέτη των ανθρώπινων διασχετικών φαινομένων . Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι αργότερα , με τη "δυναμική των ομάδων" και ο C. Rogers στη συνέχεια μελέτησαν και ερεύνησαν το φαινόμενο της εξάρτησης του ανθρώπου από το συνάνθρωπο .( Μπέλλας , 1985 )

3. Η σπατάλη ζωής στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ανέπτυξε ως αντίρροπο μηχανισμό το αίτημα της ειρηνικής συνύπαρξης και αρμονικής συνεργασίας της Πανανθρώπινης Κοινότητας και την πίστη στις αξίες της Ζωής και του Ανθρώπου - Συνανθρώπου . ( Κοσμόπουλος , 1990 )

4. Σήμερα ,η περιπλοκότητα της κοινωνίας μας επιβάλλει σε κάθε άτομο να δημιουργεί ευχάριστες σχέσεις με τους άλλους . Η ανάγκη για επικοινωνία γίνεται παντού αποδεκτή και οδηγεί στην υιοθέτηση αρχών που ενισχύουν κοινές προσπάθειες στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και στους άλλους διεθνείς οργανισμούς για διακανονισμό διαφορών με βάση την επικοινωνία . ( Λεοντίου , 1990 )

Το κλίμα αυτό , συνδυασμένο και με τις εξελίξεις των επιστημών της Αγωγής , συμβάλλει σήμερα καθοριστικά στην αναγκαιότητα σχέσεων των δασκάλων με τους γονείς.

3. Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ - ΓΟΝΕΩΝ

Μέχρι το 19ο αιώνα η έννοια της συνεργασίας του σχολείου με την οικογένεια ήταν ανύπαρκτη . Οι γονείς σπάνια πήγαιναν στο δάσκαλο για να συζητήσουν τις προόδους και τα προβλήματα του παιδιού . ( Ντράικωρς , 1976) Παράγοντες που από τότε βαθμιαία συνέβαλαν στην αναγνώριση του ζωτικού ρόλου των σχέσεων δασκάλων - γονέων στη ζωή του παιδιού στο σχολείο υπήρξαν κυρίως οι ακόλουθοι :

1. Οι πρόοδοι της ψυχολογίας και ιδιαίτερα της ψυχολογίας του Παιδιού και της Εξελικτικής ψυχολογίας . Στις αρχές του 20ου αιώνα οι θεωρίες του homunculus και των συνειρμιστών παραχώρησαν τη θέση τους στην αντίληψη του ενιαίου όλου του ψυχικού βίου και την ανάγκη κατανόησης των ατομικών διαφορών των μαθητών . Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κουρνιάς (α.χ. :36 ) : " Για να πετύχει στην αποστολή της η αγωγή πρέπει να γνωρίζει την ψυχικότητα των μαθητών γενικώς και τις ψυχικές ιδιορρυθμίες εκάστου ιδιαιτέρως ". Η ανάγκη κατανόησης των παιδιών άνοιξε το κανάλι επικοινωνίας ανάμεσα στο σπίτι και το σχολείο αφού "οι πληροφορίες των γονιών ζωγραφίζουν ένα φόντο στην εικόνα του παιδιού που ο δάσκαλος δε θα μπορούσε να αποσπάσει με άλλο τρόπο " ( Stout & Langdom , 1967). Παράλληλα η ψυχολογία του βάθους , επισημαίνοντας το ρόλο της οικογένειας στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού , έστρεψε το ενδιαφέρον των παιδαγωγών στην έρευνα του οικογενειακού περιβάλλοντος , ενισχύοντας την επικοινωνία δασκάλων - γονέων.

2. Η πρόοδος των κοινωνιολογικών ερευνών για τη σχέση οικογενειακού υπόβαθρου - σχολικής επίδοσης . Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι αντιλήψεις για την επίδραση του οικογενειακού περιβάλλοντος στην ανταπόκριση του παιδιού στο σχολείο άλλαξαν. Η διάσημη φράση του Μπουρντιέ , πως το σχολείο ευνοεί τους ευνοημένους και αδικεί τους αδικημένους , κλόνισε τη θεωρία των ίσων ευκαιριών και οδήγησε στην απαίτηση της εξίσωσης των αποτελεσμάτων της εκπαίδευσης . Η ευθύνη για τη σχολική επιτυχία ή αποτυχία μεταφέρθηκε από το παιδί και την οικογένεια στο ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα . Χρέος τώρα της εκπαίδευσης είναι να γίνει διορθωτική των διαφορών που προέρχονται από το οικογενειακό περιβάλλον και να αντισταθμίσει τις ανισότητες που προϋπάρχουν του σχολείου . (Φραγκουδάκη , 1985 : 87 ) Παράλληλα αποκαλύφθηκε πως η κοινωνικο - οικονομική προέλευση της οικογένειας δεν αποτελεί εμπόδιο όταν οι άλλοι παράγοντες είναι ευνοϊκοί ( Banks , 1987 ) και πως η εκπαιδευτική στέρηση οφείλεται κυρίως στη στάση των γονιών έναντι του έργου του σχολείου και στο ενδιαφέρον τους για τη μόρφωση των παιδιών τους . (Douglas , 1964 , Plowden Report , 1967 ) Στα πλαίσια αυτά η δημιουργία θετικού κλίματος στις σχέσεις του σχολείου με την οικογένεια θεωρήθηκε απαραίτητη.

3. Οι παιδαγωγικές έρευνες . Ο επιστημονικός χαρακτήρας της Παιδαγωγικής μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο επέτρεψε τον εντοπισμό των παραγόντων που συμβάλλουν στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του έργου του σχολείου . Στους παράγοντες αυτούς συγκαταλέγονται οι αρμονικές σχέσεις του δασκάλου με τους γονείς , η τακτική επικοινωνία μαζί τους αλλά και η ουσιαστική συμμετοχή τους στο πρόγραμμα του σχολείου . ( Hobson , 1976 , Lindner , 1988, )

4. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Η επικοινωνία είναι το θεμέλιο όλων των διαπροσωπικών σχέσεων (Λεοντίου, 1990 ) . Η ιδιαίτερη σπουδαιότητά της στις σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς τονίστηκε από τον Austin ( 1988 ) στην έκθεσή του για τα αποτελεσματικά σχολεία αλλά και από πολλούς ερευνητές τόσο στο εξωτερικό ( Rich et al. , 1979 Dean , 1983 , Gotts , 1989 ) όσο και στην Ελλάδα και στην Κύπρο ( Φλουρής , 1989 , Δημητρακόπουλος , 1994 , Διονυσίου ,1992 ) . Ο πολύτιμος ρόλος της συνίσταται στα ακόλουθα:

1. Φέρνοντας σε επαφή γονείς και εκπαιδευτικούς , αυξάνει τη μεταξύ τους συμπάθεια και δημιουργεί θετικές στάσεις στους γονείς απέναντι στο έργο του σχολείου . ΄Οσο συχνότερες είναι οι επαφές μεταξύ των ανθρώπων τόσο μεγαλώνει και η συμπάθεια του ενός προς τον άλλο , παρατηρεί ο Hofstater ( 1978 ) .

2. Η ενημέρωση των γονιών τόσο για την επίδοση και τη συμπεριφορά των μαθητών όσο και για τους σκοπούς , τις επιδιώξεις και τις προσδοκίες που έχει το σχολείο αυξάνει το ενδιαφέρον τους για τη μόρφωση των παιδιών τους . ( Stout & Langdom , 1967 )

3. Πληροφορώντας το δάσκαλο για το οικογενειακό περιβάλλον των μαθητών του τον βοηθά να κατανοήσει τις ατομικές τους διαφορές . (Παρασκευόπουλος , α.χ. )

4. Βοηθώντας τους γονείς να διευρύνουν τις γνώσεις τους σε θέματα διαπαιδαγώγησης των παιδιών αφενός βελτιώνει την αγωγή των παιδιών στην οικογένεια και αφετέρου καθιστά τους γονείς πολύτιμους συνεργάτες του σχολείου . ( Ντράικωρς , 1976 )

5. Διευκολύνοντας τη συμμετοχή των γονιών στο έργο του σχολείου συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα του έργου που παρέχεται εκεί . (Hobson , 1976 )

6. Με την αξιοποίηση των ιδεών των γονιών συντελεί στον εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης και κατ` επέκταση της κοινωνίας . ( Piaget , 1979 )

Τα παιδαγωγικά βιβλία , υιοθετώντας αυτές τις απόψεις , βρίθουν προτροπών και οδηγιών προς τους δασκάλους για αποτελεσματική επικοινωνία με τους γονείς και την οικογένεια . Τονίζουν τι πρέπει ο εκπαιδευτικός να κάνει και τι να αποφεύγει στη συνεργασία του με τους γονείς . Τη βιβλιογραφική όμως ανασκόπηση της παρούσας έρευνας δεν ενδιαφέρουν , όπως τονίστηκε , τα δεοντολογικά στοιχεία για τις σχέσεις των δασκάλων με τους γονείς αλλά τα πορίσματα των σχετικών ερευνών , τα οποία δυστυχώς είναι ανύπαρκτα για το χώρο της Κύπρου . Με κάθε επιφύλαξη , μεταφέρονται τα ελάχιστα στοιχεία που εντοπίστηκαν από άλλα εκπαιδευτικά συστήματα :

Σειρά ερευνών που έγινε στην Αγγλία τα τελευταία χρόνια , έδειξε πως υπάρχει μεγάλο μπλοκάρισμα στα κανάλια επικοινωνίας μεταξύ σχολείου και οικογένειας . ( Οικογένεια και Σχολείο , τ. 115 : 190 )

Το πανεπιστήμιο του ΄Αλλενσμπαχ διαπίστωσε πως 64 % των σημερινών γονιών παραδέχονται ότι δυσκολεύονται πολύ να βοηθήσουν τα παιδιά τους ( Οικογένεια και Σχολείο , τ. 110 : 163 ) αφήνοντας να διαφανεί τόσο η ελλιπής επικοινωνία δασκάλου γονέων όσο και αδιαφορία του σχολείου για τα προβλήματα της οικογένειας . Την αδιαφορία αυτή τονίζει και ο Πυργιωτάκης ( 1989 ) : " Το σχολείο δε λαβαίνει υπόψη του τις ελλείψεις μιας συγκεκριμένης μερίδας μαθητών , τις αντιπαρέρχεται με αδιαφορία και επιφορτίζει τους μαθητές με υποχρεώσεις που είναι αδύνατον να ανταποκριθούν . "

Η Henderson ωστόσο παρατηρεί πως παιδιά που βοηθούνται στο σπίτι από τους γονείς τους και που έχουν γονείς ενεργά αναμεμιγμένους στα σχολικά πράγματα τείνουν να έχουν στατιστικά μεγαλύτερες πιθανότητες για ακαδημαϊκές επιτυχίες , ανεξάρτητα από την κοινωνικοοικονομική τάξη της οικογένειας . Παράλληλα ερευνητές όπως ο Bronfenbrenner και η Lightfoot έχουν δείξει τις αρνητικές συνέπειες που φέρνει η διαταραγμένη ( ή η ανύπαρκτη ) επικοινωνία δασκάλων γονιών στη σχολική επίδοση του μαθητή . ( Οικογένεια και Σχολείο , τ. 104 : 116 - 117 )

Η έρευνα του Ξωχέλλη ( 1984 ) στον Ελλαδικό χώρο εντόπισε πως η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών ( 90,1 % ) δηλώνει ότι συνεργάζεται με τους γονείς . Στην ίδια όμως έρευνα διαπιστώθηκε πως οι δάσκαλοι έχουν προβλήματα στις σχέσεις τους με τους γονείς για τα οποία μάλιστα την ευθύνη αποδίδουν κυρίως στους γονείς και ιδιαίτερα στην άγνοια που έχουν για το έργο του σχολείου . Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν την μη αποτελεσματική επικοινωνία δασκάλων - γονέων και το διαταραγμένο κλίμα των διαπροσωπικών τους σχέσεων.

Τα ευρήματα αυτά επιβεβαίωσε και η έρευνα του Πυργιωτάκη ( 1992 ) : Οι δάσκαλοι στην Ελλάδα θεωρούν ως δεύτερο παρεμποδιστικό παράγοντα στην εργασία τους τις σχέσεις με τους γονείς ( με πρώτο την ελλιπή παιδαγωγική τους κατάρτιση ).

Στην Κύπρο , αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για την επικοινωνία του σχολείου με το σπίτι , έμμεσα όμως διαφαίνεται πως δε λειτουργεί αποτελεσματικά αφού το εκπαιδευτικό της σύστημα χαρακτηρίζεται από υψηλό ποσοστό σχολικής επιτυχίας ,το οποίο μάλιστα έχει αποδειχθεί πως δε συνδέεται με το δείκτη νοημοσύνης αλλά με την οικογενειακή προέλευση του μαθητή . ( Γεωργίου , Α., 1994 )

5. ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Η οικοσυστημική προσέγγιση του πλέγματος των σχέσεων των δασκάλων με τους γονείς επιβάλλει τη συνεξέταση τόσο της συμπεριφοράς και στάσης των άμεσα συμμετεχόντων σ` αυτές όσο και των επιδράσεων πλήθους άλλων παραγόντων που τις επηρεάζουν.

Το σαρτρικό απόφθεγμα "όπως και νάχει το πράγμα είμαστε σημαδεμένοι από την εποχή μας " ερμηνεύει σε ικανοποιητικό βαθμό τα όσα διαμοίβονται ανάμεσα στους επίσημους φορείς της θεσμοθετημένης εκπαίδευσης και τους φυσικούς εκπροσώπους της ανήλικης νέας γενιάς . Η εποχή μας , εποχή της " κατολίσθησης όλων των αξιών ", όπως τη χαρακτήρισε ο Max Scheler , και της "δυσφορίας στον πολιτισμό" , όπως εντόπισε ο Freud , δεν ευνοεί τις διαπροσωπικές σχέσεις , δυσχεραίνει την επικοινωνία , απομονώνει και αλλοτριώνει τους ανθρώπους . ( Φίλιας , 1980 ) Οι σημερινές σχέσεις , παρατηρεί ο Κοσμόπουλος ( 1990 ) , είναι "σχέσεις" κατ` ευφημισμό . Μαρτυρούν την ξενικότητα και το φόβο των ανθρώπων , σχέσεις που σε μεγάλο βαθμό φανερώνουν το "άσχετο" των ανθρώπων .

Ταυτόχρονα , ως αγωγοί κοινωνικοποίησης οι γονείς και οι δάσκαλοι βιώνουν έντονα τους κραδασμούς που συνεπάγεται ο εκκοινωνισμός του ανθρώπου , καθώς αυτό που πράγματι διακυβεύεται από τη μεταξύ τους συνεργασία είναι η σχέση ανάμεσα στο άτομο και στην κοινωνία , διαδικασία που δεν αποκαλύπτεται σε όλη της την έκταση και που ευλαβικά εξωραϊζεται σε βελτίωση της αποτελεσματικότητας του σχολείου , με γνώμονα τη σχολική επίδοση και το βαθμό πειθαρχίας του μαθητή . Κατ` αυτήν την έννοια τα προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις είναι αδύνατον να αποδοθούν απλοϊκά είτε στους γονείς είτε στους δασκάλους .

Γονείς

Κανείς δεν μπορεί να επιρρίψει ευθύνη στους σημερινούς γονείς για αδιαφορία , αγνοώντας προκλητικά την υπεραπασχόληση των εργαζομένων που μαστίζει την εποχή μας , ούτε όμως και για άγνοια του έργου του σχολείου , όταν οι υπεύθυνοι φορείς αποφεύγουν να τους ενημερώσουν και να τους διαφωτίσουν για τα θέματα που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών τους . ΄Οσο δε για τις παρεμβάσεις των γονιών στο έργο του δασκάλου, είναι απόλυτα φυσικό η αγωνία για το μέλλον των παιδιών τους να προκαλεί το αυξημένο ενδιαφέρον τους για το τι συμβαίνει πίσω από την κλειστή πόρτα της τάξης . Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν οι γονείς συμμετείχαν ενεργά στα όργανα εκείνα που αποφασίζουν , εκτελούν και αξιολογούν το παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο ή αν το σχολείο εφάρμοζε πολιτική ελεύθερης εισόδου των γονιών στο σχολείο . Η παρακολούθηση του μαθήματος από τους γονείς θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικός τρόπος για τη βελτίωση των σχέσεων μαζί τους.( Οικογένεια και Σχολείο, τ.110:178-182 & τ.111: 217-220 )

Εξάλλου η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναγνωρίζει στους γονείς το ρόλο του πρωταγωνιστή στην εκπαίδευση των παιδιών τους , άποψη που ενισχύεται από τις παρατηρήσεις του Ν. Λεοντίου ( 1985 ) : Οι γονείς είναι στην πλειονότητά τους σήμερα μορφωμένοι και έτοιμοι να αναλάβουν στα σοβαρά το ρόλο της ορθής διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους . Η απόρριψη του δικαιώματος των γονιών " να επιλέγουν κατά προτεραιότητα το είδος της εκπαίδευσης που θα δώσουν στα παιδιά τους " παραπέμπει σε προβληματισμό για το ποιος θεωρείται αρμόδιος γι` αυτό το ρόλο . Ο Χ. Κωνσταντίνου ( 1994 ) αναφέρει χαρακτηριστικά : "Τις εντολές που οφείλει να εκτελέσει το σχολείο , τις έχουν διαμορφώσει άνθρωποι της εκπαιδευτικής πολιτικής , οι οποίοι δεν είναι οπωσδήποτε παιδαγωγοί . "

Θα πρέπει εδώ να τονιστεί πως πολλοί σύγχρονοι παιδαγωγοί τάσσονται υπέρ της διεύρυνσης της συμμετοχής των γονιών στο έργο της εκπαίδευσης. " Η αποκέντρωση της εκπαίδευσης θα στηριχτεί σε μια ουσιαστική συμμετοχή των γονιών στο έργο της εκπαίδευσης " , γράφει ο Θ. Γέρου ( 1978 : 53 ) . Ο Ν. Παπαξενοφώντος ( Οικογένεια και Σχολείο , τ. 94 ) προτείνει συμμετοχή των γονιών ακόμη και στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.

Το θετικό είναι πως και η επίσημη Πολιτεία στην Κύπρο αποδέχεται σε σημαντικό βαθμό αυτές τις θέσεις . Σε συνέδριο διευθυντών , τον Ιούνιο του 1993 , το υπουργείο Παιδείας , δια στόματος Ν. Λεοντίου , δήλωσε πως οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν σε τομείς χάραξης της εκπαιδευτικής πολιτικής και πως η συντηρητικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος είναι απαραίτητο να διαταραχθεί . Ο ίδιος όμως τόνισε , πως ο συνεταιρισμός με τους γονείς πρέπει να υπόκειται στον περιορισμό " έκαστος εφ`ω ετάχθη " , δηλαδή να διαφυλαχθούν οι διαδικασίες αξιολόγησης των αποτελεσμάτων της εκπαίδευσης από τις παρεμβάσεις των γονιών . ( Πρακτικά συνεδρίου : 33-39) Με τις απόψεις αυτές , συμφώνησαν και οι επίσημοι εκπρόσωποι των δασκάλων της Κύπρου , υπογραμμίζοντας πως άλλο συνεργασία και άλλο επεμβάσεις στο έργο του σχολείου . ( Πρακτικά Συνεδρίου : 40-44)

Σίγουρα υπάρχει αρκετή δόση αλήθειας σ` αυτή την επισήμανση . " Στις αναπτυγμένες χώρες μια μεγάλη αναλογία των γονέων έχει πανεπιστημιακή μόρφωση και ως εκ τούτου είναι σε θέση να αμφισβητήσει την υπεροχή του εκπαιδευτικού . " ( Κόκκοτας , 1983 : 88 ) Το αποτέλεσμα είναι οι δάσκαλοι να αποκομίζουν την εντύπωση πως οι γονείς τους αντιμετωπίζουν υποτιμητικά. [...]

_______________________________________



  • Η έρευνα αυτή έχει πραγματοποιηθεί από τη Μαρία Λαμπρίδου, δασκάλα μετεκπαιδευθείσα στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου.

7 Δεκ 2013

Γάτες και γατάκια...



Αυτή είναι η ... Σοράγια! Δηλαδή είναι ένα γατάκι που το βάφτισα Σοράγια αφού η ομορφιά του μου θύμιζε μια πανέμορφη πριγκίπισσα από την Περσία με αυτό το όνομα. Μια θλιμμένη πριγκίπισσα.

Η δική μου Σοράγια, το γατάκι, έσκασε μύτη ξαφνικά μια μέρα του καλοκαιριού στον κήπο μας. Πολύ μικρούλι, μηνών ακόμη, ήρθε από το πουθενά και ολομόναχο να προστεθεί στη γατοοικογένεια της αυλής μας. 



Είχαμε κι εμείς ένα γατάκι εκείνο τον καιρό, μα ένα γατάκι ασχημούτσικο και αχαμνό. Και που μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα γι' αυτό σε μια παλιά ανάρτηση του φόρουμ:



(Μια ιστορία για μια γάτα και το γατάκι της - Κάντε κλικ ΕΔΩ   για να τη διαβάσετε!)

Η Σοράγια όμως ήταν το πιο όμορφο γατί που έχω ποτέ δει, κι έχω δει πολλά αφού οι γάτες είναι η αδυναμία και η δική μου και της οικογένειάς μου. Πάντα στον κήπο μας έχουμε πολλές γάτες και γάτους και τα καλοκαίρια μας χαρίζουν και νέα γατάκια.














Να μερικά από τα γατάκια που έχουν γεννήσει οι γάτες μας. Και που τρελαίνομαι να τα βγάζω φωτογραφίες καθώς λατρεύω τις γάτες και περισσότερο ακόμη τα γατάκια!




Γατί όμως τόσο όμορφο σαν τη Σοράγια δεν έχω ξαναδεί. Και δεν ήταν τόσο η εξωτερική του ομορφιά αλλά η εξυπνάδα του και οι  απίστευτες γαλιφιές του που το έκαναν ξεχωριστό. Κι ας έμεινε χωρίς μανούλα από πολύ μικρό, σας είπα και πριν ότι ξαφνικά και ολομόναχο, χωρίς τη μάνα του, ήρθε στον κήπο μας. Ίσως και γι' αυτό προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να κερδίσει την αγάπη μας. Γιατί διψούσε για αγάπη...  Και κοιτάξτε εδώ τι κόλπα έκανε για να πετύχει το σκοπό του:




Να, τέτοια έβλεπα εγώ, που έτσι κι αλλιώς δε θέλω και πολύ για να αγαπήσω ένα γατί, και ξετρελάθηκα με το πιτσιρίκι δίνοντάς του και το όνομα Σοράγια.




Μα κι εκείνο δεν έχανε ευκαιρία να μου δείχνει την αγάπη του. Κοιτάξτε εδώ πώς τρίβει το κεφαλάκι του στο παπούτσι μου. Είναι η ώρα που ετοιμάζομαι να φύγω από το χωριό και να γυρίσω στην Ηγουμενίτσα. Κι εκείνο λες και καταλαβαίνει πως θα μείνει μοναχό του, προσπαθεί να με σταματήσει, να μείνω λίγο ακόμη και να παίξουμε κι άλλο...

Δυστυχώς ήταν η τελευταία φορά που είδα τη Σοράγια. Πρόπερσι  το Δεκέμβρη. Κατόπιν άρχισαν τα χιόνια στο χωριό και η μικρή Σοράγια ποιος ξέρει τι να απέγινε. Ίσως να βρήκε κάπου αλλού την αγάπη και τη στοργή που λαχταρούσε. Έτσι θέλω να πιστεύω. Πως είναι κάπου αλλού και κάνει χαρούμενους όσους την έχουν κοντά τους!




Όσο για μας έχουμε πάντα κοντά μας τη γριά γάτα του σπιτιού, την Γκρέτα Γκάρμπο:




που όσο και αν λείψουμε από το χωριό εκείνη βρίσκεται πάντα εκεί και μας περιμένει.






Δεν προλαβαίνουμε να πάμε και εμφανίζεται όλο χαρά κουνώντας την ουρά της...




Ως πότε όμως; Είναι πια πολύ μεγάλη. Και κάθε φορά που την αποχαιρετώ, φοβάμαι μήπως είναι και η τελευταία...




Αυτή είναι η άλλη γάτα του σπιτιού. Δεν έχει όμως όνομα. Είναι απλά η γάτα ΜΟΥ!




που με ξετρελαίνει όχι μόνο με τις γαλιφιές της αλλά κυρίως με τις πόζες που παίρνει, τις σχεδόν ανθρώπινες τολμώ να πω:














Σ' αυτή τη γάτα δεν μπορώ να δώσω όνομα. Έτσι κι αλλιώς θα της ήταν άχρηστο αφού είναι τόσο ανεξάρτητη και απρόβλεπτη που κάθε τόσο αλλάζει και γιατάκι και συνήθειες! Να, φέτος το καλοκαίρι μας πούλησε για το γείτονα! Ούτε μια φορά δεν καταδέχτηκε να κατεβεί στην αυλή μας. Εκεί γέννησε και τα νέα της γατιά και καλοπερνούσε τρώγοντας και πίνοντας! Βλέπετε και ο γείτονάς μας αγαπά κι αυτός πολύ τις γάτες. Και όταν εμείς λείπουμε φροντίζει να ταΐζει και τα δικά μας τα αδέσποτα. Και το ίδιο κάνουμε κι εμείς όταν ο γείτονας ανεβαίνει στην Αθήνα. Το πρόβλημα είναι όταν λείπουμε όλοι. Και κυρίως όταν κυκλοφορούν στο χωριό μερικοί μερικοί που δε χωνεύουν τις γάτες.




Την κακία τέτοιων ανθρώπων πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή ετούτος ο γατούλης, ο Γιος του Κεν.






Χρόνια και χρόνια γάτος του σπιτιού μας και ο αγαπημένος της Γκρέτα Γκάρμπο. Πάνε τρία χρόνια που τον χάσαμε. Και δυστυχώς, όπως μάθαμε, από χέρι "ανθρώπου"...

Ειλικρινά απορώ πώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπούν τα ζώα. Και απορώ ακόμη αν τους ταιριάζει να λέγονται άνθρωποι...



Τώρα πια ο πάτερ φαμίλιας του κήπου μας είναι αυτός ο μαύρος γάτος.




Και μαύρο, κατάμαυρο, ήταν και το γατάκι που γέννησε φέτος η Γκρέτα Γκάρμπο!



Ε, δε θέλει και πολλή φαντασία ποιος είναι ο πατέρας!



Μπροστά ο μπαμπάς και πίσω του, κρυμμένο μέσα στην αμπέλοψη, το μικρό γατάκι. Ο Ώτος ο Αφρικανός! Έτσι το βαφτίσαμε χάρη σε δυο τουφίτσες που έχει πίσω από τα αυτάκια του, σε χρώμα άσπρο. Και που μας θύμισαν το μοναδικό ζώο που αρχίζει από Ω, τον ώτο!!! Τον Ώτο τον Άσιο, δηλαδή τον Μπούφο, ενώ Ώτος ο Σκωψ λέγεται ο Γκιώνης. Ε, το γατάκι μας για να δηλώνεται και το κατάμαυρο κατά τα άλλα τρίχωμά του, το βαφτίσαμε Ώτο Αφρικανό! Τι σημαίνει Ώτος; Αυτιάς!!!



Και ιδού ο Ώτος ο Αφρικανός με τη μαμά του, τη Γκρέτα Γκάρμπο.




Θα τα καταφέρει άραγε ο μικρούλης Ώτος να βγάλει τον άγριο χειμώνα; Όσο είναι εκεί ο γείτονάς μας είναι σίγουρο πως θα βρίσκει λίγο φαγάκι...  Μετά θα πρέπει μοναχός του να κυνηγήσει την τροφή του. Κανένα ποντικάκι στις παλιές καλύβες του χωριού, κανένα πουλάκι...  Ναι, ξέρω, είναι κρίμα να χάσουν τη ζωή τους τα ποντικάκια και τα πουλάκια για να ζήσει ο Ώτος. Μα τι να κάνουμε; Έτσι τα έφτιαξε η φύση τα ζωάκια. Να τρώνε το ένα το άλλο για να επιβιώσουν. Είναι ο νόμος της φύσης αυτός και η φύση είναι παντοδύναμη...

Εξάλλου κι εμείς οι άνθρωποι γι' αυτό συμμαζεύουμε γατούλες. Ειδικά στα χωριά. Για να μας γλιτώνουν από τα ποντίκια αλλά και από τα φίδια! Εμείς δηλαδή τις ταΐζουμε και τις φροντίζουμε κι εκείνες μας προστατεύουν! 

Μικρές ιστορίες στο φόρουμ για εξάσκηση στην ανάγνωση



Στον ακόλουθο σύνδεσμο του φόρουμ της τάξης μας:


θα βρίσκετε μικρές ιστορίες κατάλληλες να διαβαστούν από τα παιδιά.

Οι ιστορίες αυτές θα περιέχουν κάθε φορά λέξεις που τα παιδιά θα μπορούν να διαβάσουν με βάση όσα θα έχουν ήδη διδαχτεί και θα τα βοηθούν να κάνουν εξάσκηση στην ανάγνωση, δίνοντάς τους τη χαρά να διαβάσουν μοναχά τους ολόκληρες ιστορίες!

Φυσικά βρισκόμαστε δίπλα στο παιδί κατά την ανάγνωση της ιστορίας και όπου χρειαστεί του δίνουμε τη βοήθειά μας.

Τα κείμενα θα συνοδεύονται από  κατάλληλες δραστηριότητες ώστε να αναπτυχθεί ευρύτερα η αναγνωστική ικανότητα των παιδιών καθώς και γενικότερα ο λόγος τους.


6 Δεκ 2013

Άσκηση για τα άρθρα η και ο και εξάσκηση στην ανάγνωση

Μια όμορφη δραστηριότητα για τη διδασκαλία του γράμματος η είναι το παιγνίδι με τα βαφτιστικά ονόματα και την επιλογή του κατάλληλου άρθρου. Καλούμε το παιδί να διαβάσει το όνομα και το ρωτάμε αν είναι αγόρι ή κορίτσι. Αν κάποιο όνομα του φανεί παράξενο και δεν μπορεί να καταλάβει το φύλο, του το λέμε εμείς. Στη συνέχεια καλούμε το παιδί να βάλει το άρθρο ο στα αγόρια και το άρθρο η στα κορίτσια. Φυσικά δεν αναφέρουμε τον όρο άρθρο, λέμε μόνο να βάλει ο ή η.

Μια τέτοια άσκηση σε μορφή hot potatoes θα βρείτε εδώ:

https://sites.google.com/site/prwtakia/glossa/1o-biblio/mia-parastase-sten-plateia/mela-kai-kamela

Η άσκηση έχει το όνομα: Άρθρο ο και η 1.htm

Πατήστε ΛΗΨΗ και καλέστε το παιδί να συμπληρώσει τα κενά.

Η συμπλήρωση γίνεται με το ποντίκι.   Κάνουμε κλικ στο άδειο κουτάκι και εμφανίζονται οι επιλογές. Διαλέγουμε αυτή που θεωρούμε σωστή.

Όταν συμπληρωθούν όλα τα κενά, πατάμε στο κάτω μέρος της σελίδας το κουμπάκι που λέει ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ. Μαθαίνουμε έτσι πώς τα πήγαμε.

Αν κάπου υπάρχει λάθος, μπορούμε να το διορθώσουμε και να ξαναπατήσουμε ΕΛΕΓΧΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ. Βέβαια δε θα καταφέρουμε να πάρουμε το 100% (δηλαδή το Άριστα) καθώς το σύστημα θα μας αφαιρέσει βαθμούς για την αποτυχία της πρώτης φοράς.

Μπορούμε όμως να κάνουμε ανανέωση σελίδας και να ξαναπαίξουμε το παιγνίδι με τα άρθρα, φροντίζοντας αυτή τη φορά να διαλέξουμε τα σωστά και να κερδίσουμε το Άριστα!

Τα βαφτιστικά ονόματα της συγκεκριμένης άσκησης αποτελούν ταυτόχρονα και επανάληψη όλων των διδαχθέντων ως τώρα γραμμάτων, και των κεφαλαίων και των πεζών. Θα πρέπει λοιπόν ο μαθητής να είναι σε θέση να τα διαβάσει, εφαρμόζοντας βέβαια το μηχανισμό ανάγνωσης (αναλύοντας τη λέξη σε συλλαβές και τις συλλαβές σε γράμματα). Όπου το παιδί συναντήσει δυσκολία, το βοηθάμε αλλά φροντίζουμε να ξαναπαίξουμε την άσκηση και να του δοθεί η ευκαιρία να διαβάσει τελείως μόνο του τα ονόματα.

Μπορούμε επίσης να παίξουμε παρόμοια άσκηση και στο πρόχειρο τετράδιο. Κάντε κλικ εδώ

http://faros.fforumfree.com/t610-topic

και άλλα κατάλληλα ονόματα για το επίπεδο που βρίσκονται τώρα τα παιδιά καθώς και πρόσθετο υλικό για εξάσκηση στην ανάγνωση.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! 


__________________________

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το υλικό που ανεβάζουμε στο διαδίκτυο ως τάξη δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά που έχουν ίντερνετ στο σπίτι. Το χρησιμοποιούμε και  στην τάξη  που ευτυχώς διαθέτει υπολογιστή και χάρη στους γονείς και διαδίκτυο. Επίσης παρόμοιες ασκήσεις κάνουμε καθημερινά και στην τάξη χρησιμοποιώντας κλασικές μεθόδους διδασκαλίας.



30 Νοε 2013

Οι φθόγγοι και τα γράμματα (σημαντικό για γονείς παιδιών πρώτης τάξης δημοτικού)

Η αγωνία των γονιών και ειδικά των μαθητών της Πρώτης τάξης του Δημοτικού είναι δεδομένη για την πρόοδο των παιδιών τους. Ενίοτε όμως λειτουργεί ως τροχοπέδη καθώς ο γονιός βιάζεται να βοηθήσει το παιδί στο σπίτι χωρίς όμως να έχει τις απαραίτητες γνώσεις. Ένα σημαντικό σημείο που οι γονείς μπορεί να ζημιώσουν το παιδί είναι και το θέμα των γραμμάτων.

Πρώτο και σημαντικό. Δεν αναφέρουμε αυτή την περίοδο, δηλαδή στην αρχή της πρώτης δημοτικού, τα γράμματα με το όνομα που έχουν στην αλφαβήτα. Δε λέμε δηλαδή κάπα, άλφα, δέλτα κλπ. Αποκαλούμε τα γράμματα με το φθόγγο που αντιστοιχούν, δηλαδή κ, α, δ κλπ.

Κι εδώ είναι που πρέπει να κάνουμε τη διάκριση, τι είναι τα γράμματα, τι είναι οι φθόγγοι.

Τα γράμματα είναι τα γραπτά σύμβολα που χρησιμοποιούμε στο γραπτό λόγο για να παρουσιάσουμε τις λέξεις. Η ελληνική γλώσσα διαθέτει 24 γράμματα, 24 κεφαλαία και 24 πεζά (μικρά) ενώ για το σίγμα έχουμε και το τελικό σίγμα: ς



(Να σημειώσουμε ότι ο γραπτός λόγος έχει και άλλα σύμβολα εκτός από τα γράμματα, πχ τα σημεία στίξης και που επίσης πρέπει να διδαχτούν στα μικρά παιδιά ώστε να μάθουν να διαβάζουν και να μην τα συγχέουν με τα γράμματα.)

Κατά μία άλλη εξήγηση τα γράμματα είναι τα σημεία του γραπτού λόγου που παριστάνουν τους φθόγγους. Τι είναι όμως οι φθόγγοι; Οι φθόγγοι  είναι ήχοι! δεν είναι γραπτά σύμβολα! Και με συνδυασμό φθόγγων δημιουργούμε λέξεις στον προφορικό λόγο.

Με λίγα λόγια. Τα γράμματα τα γράφουμε και τα βλέπουμε. Τους φθόγγους τους ακούμε και τους λέμε.

Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να πιστέψει ότι οι φθόγγοι είναι όσοι και τα γράμματα. Μα δεν είναι έτσι. Με τη σημείωση πως τους φθόγγους τους αναφέρουμε συνήθως μέσα σε αγκύλες όταν θέλουμε να τους "γράψουμε" , πχ [α], [μ] κλπ. (για να τους ξεχωρίζουμε από τα γράμματα) σας παρουσιάζουμε την εξής διαφωτιστική εικόνα από το βιβλίο της Γραμματικής των μεγάλων τάξεων του δημοτικού σχολείου, φροντίζοντας μάλιστα και να τους αριθμήσουμε:


Οι φθόγγοι λοιπόν της ελληνικής γλώσσας είναι 23 και επιπλέον κάποιοι από αυτούς χρειάζονται δύο γράμματα για να αποδοθούν γραπτώς (πχ το [μπ], [ντ], [γκ] που λέγονται για το λόγο αυτό δίψηφα γιατί χρειάζονται δύο γράμματα για να αποδώσουν έναν φθόγγο) ενώ παρατηρούμε ότι από τους φθόγγους απουσιάζουν κάποια γράμματα καθώς ο δικός τους φθόγγος αποδίδεται από το σύμβολο άλλου γράμματος μιας και έχουν τον ίδιο ήχο (πχ το γράμμα η αποδίδεται με το φθόγγο [ι]).

Αξίζει επίσης να προσέξουμε ότι το ου θεωρείται φθόγγος και μάλιστα εντάσσεται στα φωνήεντα και καθώς χρειάζεται δύο γράμματα για να γραφτεί λέγεται δίψηφο φωνήεν. Δίψηφα φωνήεντα είναι και το αι που αποδίδεται με το φθόγγο [ε], καθώς και τα ει, οι και υι που αποδίδονται και τα τρία με τον ίδιο φθόγγο, το [ι].

Ας δούμε τώρα και έναν πίνακα από τη Γραμματική των μεγάλων τάξεων στον οποίο φαίνεται ποιο γράμμα αντιστοιχεί με ποιον φθόγγο:


Και τα γράμματα και οι φθόγγοι χωρίζονται σε φωνήεντα και σύμφωνα. Ενώ όμως στα γράμματα ισχύει το περίφημο σχολικό τραγουδάκι:

Τα φωνήεντα είναι επτά και φωνάζουν δυνατά!

καθώς 7 γράμματα από τα 24 της αλφαβήτας  αποδίδουν φθόγγους - φωνήεντα, στους φθόγγους τα πράγματα αλλάζουν:



Τα πραγματικά λοιπόν φωνήεντα, αφού η διάκριση γίνεται με βάση τον ήχο, είναι 5!!! 

Το θέμα μάλιστα αυτό, πως τα φωνήεντα είναι 5, προκάλεσε το προπερασμένο καλοκαίρι μια αναστάτωση άνευ λόγου και ουσίας σε σημείο που οι ειδικοί γλωσσολόγοι, πχ ο καθηγητής Μπαμπινιώτης, να κάνουν ακόμη και λόγο για ντροπή για όσους αγνοούν τόσο βασικά θέματα για τη γλώσσα μας. 

Πώς δημιουργήθηκε η αναστάτωση είναι απορίας άξιον αφού εδώ και δεκαετίες η Γραμματική είναι η ίδια στο σημείο αυτό και λογικά κάθε απόφοιτος λυκείου οφείλει να την ξέρει...  Κι αν τέλος πάντων υπάρχει κάποια διαφορά ως προς την κλασική γραμματική του Μανόλη Τριανταφυλλίδη δεν είναι στα φωνήεντα αλλά στο συνολικό αριθμό των φθόγγων της ελληνικής γλώσσας που ο μεγάλος μας γλωσσολόγος τους αναφέρει ως 25, εντάσσοντας στους φθόγγους και τα δίψηφα τσ και τζ. Η αλλαγή στις σημερινές γραμματικές που αναφέρουν 23 φθόγγους έχει την αιτία της σε επιστημονικές θεωρίες των γλωσσολόγων και δεν είναι αντικείμενο του παρόντος άρθρου να τις αναλύσει. Πάντως ως προς τα φωνήεντα του προφορικού λόγου όλοι οι γλωσσολόγοι συμφωνούν πως στην ελληνική γλώσσα έχουμε πέντε! 

Δεν ξέρω αν κάποιοι γονείς ζαλιστήκατε διαβάζοντας όλα αυτά. Σίγουρα όχι όσοι είναι εκπαιδευτικοί και ειδικά όσοι έχουν σπουδάσει φιλολογία. Για τους άλλους όμως ίσως το άρθρο αυτό δώσει το ερέθισμα να σκεφτούν πως δεν πρέπει στο σπίτι να διαβάζουν το παιδί λέγοντάς του διαφορετικά πράγματα από αυτά που διδάσκει το σχολείο. Ή πως πρέπει να ρωτάτε τους δασκάλους των παιδιών σας και να σας λύνουν τυχόν απορίες, όπως δηλαδή προσπαθήσαμε να κάνουμε κι εμείς στο άρθρο αυτό. Γιατί ντροπή δεν είναι να μην ξέρεις κάτι μα να παριστάνεις ότι τα ξέρεις όλα...  Ουδείς πάνσοφος. Ούτε κι εμείς οι δάσκαλοι που μάλιστα η λαϊκή σοφία μάς έχει προσάψει και το:

Ουδείς μωρότερος των ιατρών αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι! 

Από κει και πέρα. Στα μικρά παιδιά της πρώτης δε θα αναλύσουμε όσα το άρθρο αναφέρει. Θα τα μπερδέψουμε χειρότερα. Με τρόπο όμως κατάλληλο για την ηλικία τους ο δάσκαλος στο σχολείο φροντίζει να κάνει τη διάκριση ανάμεσα σε φθόγγους και γράμματα. Συγκεκριμένα ζητάμε από τα παιδιά να μας αναφέρουν με ποια φωνούλα αρχίζει κάθε λέξη του προφορικού λόγου, εννοώντας με ποιο φθόγγο.  Αντίστοιχα στο γραπτό λόγο ζητάμε να μας δείξουν με ποιο γραμματάκι αρχίζει η λέξη προσέχοντας να μην τους βάλουμε ερωτήσεις που χρειάζονται προχωρημένες γνώσεις. Πχ στη λέξη "είναι" που ήδη έχει διδαχτεί στην ανάγνωση δεν εστιάζουμε στο γράμμα που ξεκινά αλλά ζητάμε στα παιδιά να τη μάθουν με την ολική της μορφή, χωρίς δηλαδή να αναλύσουμε σε συλλαβές και γράμματα όπως κάνουμε στην "πατάτα", στο "τόπι" κλπ. 

Θα έρθει αργότερα η ώρα, στο δεύτερο εξάμηνο της πρώτης τάξης, που τα παιδιά θα διδαχτούν αναλυτικά τα δίψηφα φωνήεντα, τα δίψηφα σύμφωνα και τους συνδυασμούς αυ και ευ. Ακόμη όμως είναι νωρίς να μπλέξουμε τα παιδιά με αυτά και λέξεις όπως το "είναι", το "και", το "που" θα δίνονται ως ολική εικόνα και θα ζητάμε από το παιδί να τις διαβάζει χωρίς να τις συλλαβίζουμε και να τις σπάμε σε γράμματα. 

Και πάλι εδώ αν χρειαστεί και ρωτήσουν τα παιδιά ο δάσκαλος θα τους πει κάποια μικρή ιστορία, ένα παραμυθάκι, για να εξηγήσει το φαινόμενο χωρίς να χρειαστεί να μπει σε λεπτομέρειες και σίγουρα δε θα διδάξει γραμματική με κανόνες σε τόσο μικρά παιδιά. Παράδειγμα: 

Μια μέρα το ο και το υ πήγανε βόλτα στο δάσος και γίνανε φίλοι. Αποφασίσανε λοιπόν όταν θα συναντάνε το ένα το άλλο να φωνάζουν μαζί [ου]! 

Ανάλογα για το αι, το ει κλπ. Και σίγουρα δε θα τα αποκαλούμε ακόμη άλφα γιώτα και έψιλον γιώτα. Ούτε θα κάνουμε το τεράστιο λάθος να τα λέμε διφθόγγους, δεν είναι δίφθογγοι, είναι δίψηφα φωνήεντα! 

Όλα αυτά, τα περί γραμμάτων και φθόγγων, παίζουν τεράστιο ρόλο για τη διδασκαλία της πρώτης ανάγνωσης και της πρώτης γραφής. Ο μικρός μαθητής έρχεται στο σχολείο ξέροντας να μιλάει τη μητρική του γλώσσα (προφορικός λόγος) όχι όμως και να τη γράφει. Σε ένα σημαντικό βαθμό τον προφορικό λόγο τον έχει διδάξει στο παιδί η οικογένεια και βέβαια έχει βάλει την πινελιά του και το νηπιαγωγείο. Αν το παιδί για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να μιλήσει ελληνικά, (πχ παιδί με αλλοδαπούς γονείς) το έργο του σχολείου και της Πρώτης δημοτικού γίνεται πολύ δύσκολο. Επομένως ο ρόλος της οικογένειας στην εκμάθηση του προφορικού λόγου είναι εκ των ων ουκ άνευ και μάλιστα παραμένει σπουδαίος και κατά τη διάρκεια της φοίτησης του παιδιού στο δημοτικό. Θέλουμε λοιπόν από την οικογένεια να συνεχίσει να μας βοηθάει στον τομέα αυτό. Το γραπτό όμως λόγο θα αναλάβει κυρίως το σχολείο να τον διδάξει. Εκτός αν οι γονείς διαθέτουν ειδικές γνώσεις. 

Το "κυρίως" που αναφέρθηκε πριν σημαίνει ότι σε ένα βαθμό μπορεί και  η οικογένεια να βοηθήσει το παιδί να προσεγγίσει το γραπτό λόγο (έχουμε δώσει αρκετές προτάσεις πώς μπορεί να γίνει αυτό) και να κάνει όσο πιο ομαλά γίνεται και αβίαστα το πέρασμα από τον προφορικό λόγο στο γραπτό. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι πρώτες εκθεσούλες που τα παιδιά υπαγορεύουν στους γονείς τους. 

Παρόμοια εργαζόμαστε και στο σχολείο. Σε επόμενο στάδιο θα ζητηθεί από τα παιδιά να βοηθούν στο γράψιμο γράφοντας εκείνα κάποια γράμματα ή λέξεις ώσπου να έρθει η στιγμή που τελείως μόνα τους να μπορούν να γράψουν μια μικρή ιστορία. 

Χρήσιμη τακτική στη φάση αυτή είναι να προτρέπουμε τα παιδιά να συνοδεύουν τις ζωγραφιές τους με λέξεις και φράσεις ή να τους δίνουν τίτλο. Στη διαδικασία αυτή βοηθά πολύ να συζητούμε με τα παιδιά τι βλέπουν σε μια εικόνα του βιβλίου τους, κάνοντας κατάλληλες ερωτήσεις και αφήνοντάς τα ελεύθερα να εκφραστούν προφορικά. 

Συνεχίζουμε επίσης να διαβάζουμε στα παιδιά παραμύθια και ιστορίες. Προσοχή: Να διαβάζουμε, όχι να αφηγούμαστε απέξω. 

Μπορούμε επίσης να καταγράψουμε με τη βοήθεια του παιδιού τα αγαπημένα του τραγούδια και στη συνέχεια να τα διαβάζουμε μαζί. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε με ποιήματα, αινίγματα, λαχνίσματα κλπ. 

Μια αβίαστη λοιπόν μέθοδος σύνδεσης του προφορικού λόγου με τον γραπτό. Και όχι διδασκαλία των γραμμάτων ή  της αντιστοίχησης φθόγγων ή γραμμάτων. 

Βέβαια μπορούμε να παίζουμε και διάφορα παιγνίδια με το παιδί που θα το βοηθήσουν στην εκμάθηση του γραπτού λόγου. Του ζητάμε να μας βρει σε ένα γραπτό κείμενο ένα γραμματάκι που ξέρει, πχ να βάλει σε κύκλο όλα τα α. Το ίδιο και με λέξεις που γνωρίζει. πχ να μας βρει πού γράφει τόπι, παπί κλπ. Ή να του δείξουμε εμείς μια λέξη και να ζητήσουμε να τη διαβάσει. 

Για τη διάκριση φθόγγων μπορούμε να ζητήσουμε από το παιδί να μας πει λέξεις που αρχίζουν από ένα συγκεκριμένο φθόγγο κι εμείς να τις γράφουμε στο χαρτί. Πχ να μας πει ονόματα ανθρώπων που αρχίζουν από κ. 

Παιχνίδι διασκεδαστικό για τα παιδιά είναι και τα καρτελάκια. Γράφουμε σε λωρίδες από χαρτόνι λέξεις που τις έχει διδαχτεί (πχ πατάτα) και τις τεμαχίζουμε σε συλλαβές με το ψαλίδι. Ανακατεύουμε τις συλλαβές και ζητάμε από το παιδί να τις βάλει στη σωστή σειρά ώστε να σχηματιστεί ξανά η λέξη. Το ίδιο παιχνίδι μπορεί να γίνει με γράμματα ανακατεμένα και αργότερα και με ολόκληρες λέξεις για σχηματισμό πρότασης. 




25 Νοε 2013

ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝ ΕΡΓΑΣΙΕΣ



 Τι ισχύει σχετικά με τις κατ' οίκον εργασίες των μαθητών του δημοτικού σχολείου.

Τι προτείνει το Υπουργείο Παιδείας να δίνουμε για το σπίτι και πόσο χρόνο θα πρέπει να υπολογίζουμε ότι θα χρειαστούν τα παιδιά, ανάλογα και με την τάξη.

22 Νοε 2013

Με το Βίτα και τη Μίνη κυνηγούν και τα Πρωτάκια πλέον μια Βιταμίνη!

Μια υπέροχη παράσταση παρακολούθησαν σήμερα τα Πρωτάκια του σχολείου  μας στο θέατρο ΑΜΙΡΑΛ (Αμερικής 10):


Με το Βίτα και τη Μίνη που στην αρχή είχαν σαγηνευτεί από την Κυρία Κακή Διατροφή και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να τρώνε λάθος, μα όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τις δυσάρεστες συνέπειες έβαλαν μυαλό και πλέον κυνηγούν και μια και δυο και όλες τις βιταμίνες!

Τα παιδιά έμειναν ενθουσιασμένα από το έργο αλλά και γενικότερα από την υποδοχή και τη φιλοξενία των ανθρώπων του θεάτρου. Και πώς να μη μείνουν; Ως εκπαιδευτικός, και έχοντας δει αμέτρητες παραστάσεις παιδικού θεάτρου, πραγματικά εντυπωσιάστηκα από την ποιότητα αυτής της παράστασης.

Αφενός το ίδιο το έργο είναι απόλυτα συμβατό με τους εκπαιδευτικούς στόχους αφού αφορά το σημαντικό θέμα της διατροφής, ακρογωνιαίο λίθο της καλής υγείας. Της Καλής Υγείας που πρωταγωνιστούσε και στο έργο που είδαμε:


Τη βλέπουμε εδώ με τους συνεργάτες της. Και συγκεκριμένα τους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν τις ομάδες εκείνων των τροφών που είναι χρήσιμες για τον οργανισμό και των παιδιών και όλων μας. Ποιες είναι αυτές; Τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα δημητριακά, τα αυγουλάκια και όλα τα υπόλοιπα της ομάδας "κρέατα" (κοτόπουλο, ψάρι, όσπρια, ξηροί καρποί).


Όμως η Καλή Υγεία μάθαμε σήμερα ότι έχει και μια κακή αδερφή! Την κυρία Κακή Διατροφή! Που στην παρέα της υπάρχουν όλα εκείνα που μας ζημιώνουν: Τα λίπη και τα γλυκά.


Και εννοούμε τα υπερβολικά λίπη και τα υπερβολικά γλυκά. Γιατί όπως τόνιζε ξανά και ξανά το έργο, αυτό που χρειαζόμαστε είναι το μέτρο. Κατά το "Μέτρον άριστον" των αρχαίων Ελλήνων.

Βασικός συνεργάτης της Κακής Διατροφής είναι και η έλλειψη σωματικής άσκησης. Και μπορεί οι πολλοί να παραβλέπουν πως είναι τεράστιας σημασίας όχι μόνο να τρεφόμαστε σωστά αλλά και να γυμναζόμαστε, η παράσταση όμως του Αμιράλ τονίζει ιδιαιτέρως και αυτή την παράμετρο. Μάλιστα με αυτή τη μέθοδο επαναφέρει στο σωστό δρόμο της καλής υγείας και τους δυο ζαβολιάρηδες, το Βίτα και τη Μίνη.


Που αντιπροσωπεύοντας με χαρακτηριστικό τρόπο τα παιδιά όπου γης, αναζητούσαν με κάθε τρόπο τις νοστιμιές με αποτέλεσμα να την ... πατήσουν! Τα δόντια τους μαύρισαν, το σώμα τους παραφούσκωσε και δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους...

Το πάθημα όμως τους έγινε μάθημα. Και έτσι το πήραν απόφαση να το ρίξουν στη γυμναστική και βέβαια και στο μαγικό χυμό! Με γάλα και φρούτα και μια κουταλιά μέλι! Ώσπου έγιναν και πάλι περδίκια!

Το φινάλε του έργου ανάγκασε σε παταγώδη ήττα την Κακή Διατροφή και έστεψε νικήτρια την Καλή Υγεία.


Να σημειώσω ότι τέτοια έργα το μεγαλύτερο κίνδυνο τον αντιμετωπίζουν από το διδακτισμό. Όχι όμως η παράσταση του Αμιράλ. Που καταφέρνει να συμπαρασύρει τους μικρούς θεατές με τη ζωντάνια και το μπρίο της, το εξαίρετο τιμ των ηθοποιών, τα πετυχημένα κοστούμια και τα ευρηματικά σκηνικά (που σέβονται απόλυτα τον κανόνα του μέτρον άριστον), κυρίως όμως τη σοφά μελετημένη σκηνοθεσία! Τα παιδιά λοιπόν ανταποκρινόμενα στην ποιότητα της παράστασης πολύ σύντομα αναλαμβάνουν ρόλο και συμμετέχουν ψυχή τε και σώματι στα διαδραματιζόμενα επί σκηνής και ενίοτε και επί ... διαδρόμου. Το θέατρο λοιπόν σταματά από ένα σημείο και μετά να είναι από δω η σκηνή και οι ηθοποιοί και από κει τα καθίσματα και οι θεατές. Και όλο το θέατρο γίνεται σκηνή!

Προσωπικά με εντυπωσίασε και ο τρόπος που η παράσταση διακόπηκε για διάλειμμα. Ίσως και γιατί στις λεπτομέρειες κρίνεται η αρτιότητα μιας παράστασης και μάλιστα παιδικής.

Δεν μπορώ να μην επαινέσω και το χώρο. Κάτι που πρόσεξαν και τα παιδιά, παρά την ηλικία τους.

Αλλά και την όλη διοργάνωση. Με επικεφαλής τον εξαίρετο κύριο Γιώργο Ζήση, τον άνθρωπο με τον οποίο και ήρθαμε εξαρχής σε επαφή για να κλείσουμε θέσεις. Μας περίμενε μαζί με τους συνεργάτες του στο πεζοδρόμιο, είχε προβλέψει να καθίσουμε μπροστά και τα δύο τμήματα, αφού τα παιδάκια μας ήταν Πρωτάκια. Μας συνόδευσαν και κατά την αναχώρηση και την επιβίβαση στα πούλμαν. Σημαντικά στοιχεία όλα αυτά και που δεν τα συναντάμε σε όλα τα θέατρα που πηγαίνουμε με τους μαθητές μας, με αποτέλεσμα να τρέμει το φυλλοκάρδι μας μη συμβεί τίποτε. Γιατί και την καλύτερη παράσταση να δεις, βγαίνει ξινή αν δεν τηρούνται και οι άλλες προϋποθέσεις και κυρίως ασφάλειας των παιδιών.

Και φυσικά μας συγκίνησε η ευγένεια όλων. Θα μου πεις αναμενόμενο... και θα σημειώσω με πικρία πως άλλα μου λέει η εμπειρία μου. Στο Αμιράλ όμως όλη η ομάδα αντιμετωπίζει τους μικρούς θεατές και τους συνοδούς τους όχι απλά με ευγένεια αλλά με σεβασμό. Και όχι μόνο πριν πας αλλά και όταν φτάσεις μα και μετά! Οι άνθρωποι πολύ απλά ξέρουν καλά τη δουλειά τους! Και την τιμούν με κάθε τρόπο.

Εύλογο λοιπόν που κι εμείς αισθανθήκαμε την ανάγκη να ανταποδώσουμε με το αρθράκι μας. Γιατί τέτοιες παραστάσεις αξίζουν να τις στηρίζουμε και να τις προτείνουμε και σε άλλους να τις δουν!

Σημειώνουμε λοιπόν για κάθε ενδιαφερόμενο τα τηλέφωνα επικοινωνίας για κλείσιμο μαθητικών παραστάσεων: κ. Γιώργος Ζήσης τηλ: 6938 272727 και 210 9212212 (10:00-18:00)

Παραθέτουμε και σχετικά λινκ από άρθρα κριτικές άλλων για το έργο:

«Ο Βίτα και η Μίνη κυνηγούν μια βιταμίνη» | παιδική παράσταση | Θέατρο Αμιράλ

http://www.aixmi.gr/index.php/amiralpaidikhparastas/

ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΙΡΑΛ

«Ο Βίτα και η Μίνη» ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους!

http://newpost.gr/post/290614/o-bita-kai-h-minh-enthoysiasan-mikroys-kai-megaloys-fwto

_____________________

Όσο για τα Πρωτάκια; Πέρα από τον ενθουσιασμό αποφάσισαν να λάβουν μέρος και στο κυνηγητό. Παρέλαβαν ήδη ένα πινακάκι για να καταγράψουν το πρωινό που έφαγαν το πρωί της Παρασκευής καθώς και αυτό που θα φάνε αύριο, Σάββατο, και την Κυριακή. Στόχος να βάλουν τρίποντο! Ή και τετρόποντο, γιατί όχι; Που σημαίνει να λάβουν τροφές από τρεις τουλάχιστον ομάδες διατροφής και με την προϋπόθεση η μία να είναι από τα γαλακτοκομικά (γάλα, τυρί, γιαούρτι) και μία από τα φρούτα ή τα λαχανικά. Η τρίτη μπορεί να είναι από τα δημητριακά (ψωμί, κέικ, κουλουράκια, δημητριακά σε νιφάδες)  ή τα "κρέατα" (πχ αυγό, ξηροί καρποί, ζαμπόν).

Ενημερώνουμε επίσης ότι την Πέμπτη το πρωί θα πάρουμε το πρωινό μας στην τάξη! Ας προετοιμάζονται ανάλογα οι μανούλες. Ξεκινώντας από την πετσέτα που θα στρώσουν τα παιδιά στο θρανίο για να φάνε και συνεχίζοντας με όλο το μεράκι της Ελληνίδας Μάνας! και γενικά της μάνας!  

Δε θα πρέπει μάλιστα να παραλείψουμε να ευχαριστήσουμε τις μανάδες της τάξης μας και για την παράσταση που είδαμε σήμερα. Αφού από εκείνες ξεκίνησε η ιδέα για το συγκεκριμένο έργο και αποδείχτηκε υπέροχη!