Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.
Που ήσουν Λάζαρε; Που ήσουν κρυμμένος;
Κάτω στους νεκρούς, σαν πεθαμένος.
Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,
πού ῾ν᾿ το στόμα μου πικρό φαρμάκι.
Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι,
Πού ῾ν᾿ το στόμα μου, σαν περιβόλι.
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρών᾿ τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από τήν πόλη,
σου ῾φέρε χαρτί και κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.
Το κοφνάκι μου θέλει αυγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.
Βάγια, Βάγια και Βαγιώ.
τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το ψητό τ᾿ αρνί. Καλό Πάσχα.
__________________________
Εσείς, παιδάκια, τα είπατε σήμερα τα κάλαντα;
Ελπίζω πως ναι, αν και στη δική μου γειτονιά δεν ακούστηκαν παιδικές φωνούλες. Κρίμα που στην Αθήνα αυτά τα κάλαντα έχουν σχεδόν καταργηθεί. Και όμως είναι τόσο όμορφα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου